Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014

Έγκλημα και τιμωρία- γράφει ο Βαγγέλης Θεοφίλου

Μάλλον το " Έγκλημα και Τιμωρία " του Ντοστογιέφσκι δε θα γινόταν ποτέ σενάριο για ταινία στην Ελλάδα. Θα το απαγόρευε το ΕΣΡ ως αιρετικό. Ως ριζοσπαστικό και... επικίνδυνο!
Κλασσικές και αυταπόδεικτες έννοιες στην Ελλάδα  που κωφεύει με μαεστρία θα θεωρούνταν ως προσβλητικές για τους θεσμούς. Ποιους θεσμούς άραγε; Ποια δημοκρατία προασπίζουν αυτοί οι θεσμοί; Την δικιά  τους μάλλον. Αυτό το έκτρωμα που έπλασαν κατ' εικόνα και κατ 'ομοίωση τους, που ουδεμία σχέση έχει με τις αξίες και τα ιδεώδη που κληρονομήσαμε ως είδος. Κακέκτυπο δημοκρατίας και δικαιοσύνης.
Εδώ, καθημερινά είμαστε εθισμένοι στο sequel "Έγκλημα και Ατιμωρησία". Τόσο εθισμένοι είμαστε μάλιστα που περιμένουμε με ανυπομονησία την νιοστή σεζόν στα ελληνικά δικαστήρια να δίνει ρεσιτάλ κακής ερμηνείας. Εγκληματίες μεγατόνων  και ένοχοι πάσης φύσεως, άνθρωποι που διατείνονταν ότι θα αλλάξουν την ισχύουσα κατάσταση, σουλατσάρουν ακόμα ελεύθεροι ανάμεσα μας –ατιμώρητοι. 
Και αυτό τους καθιστά περισσότερο επικίνδυνους.  Άνθρωποι που καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα και παραχάραξαν το κύρος και την αξιοπιστία μας ως χώρα, είναι σε μεγάλο βαθμό οι «ιθύνοντες»- που έγιναν οι υπαίτιοι για την τροχιά της χώρας μας στην εξώσφαιρα του χρέους. Και λέω εξώσφαιρα γιατί με τόσο χρέος το εκτόπισμα μας πλέον , ξεπερνάει τα γαλαξιακά όρια και απλά είναι σε τροχιά γύρω από το χάος.


Πότε επιτέλους κάποιοι θα πληρώσουν για τα εγκλήματα τους προς την Ελληνική Κοινωνία και, κατ'επεκταση, πρός την ανθρωπότητα - μπας και αποκατασταθεί κάπως το κοινό αίσθημα δικαίου; Πότε οι δικαστικές αίθουσες θα πάψουν να μοιάζουν με παράνομη χαρτοπαικτική λέσχη όπου πίσω από την κουρτίνα βασιλεύει η διαφθορά και η ανομία;
Οι δημοκρατικοί θεσμοί στο έλεος τους. Έρμαια των ακόλαστων. Ως πότε οι ένοχοι ως το μεδούλι θα παριστάνουν τους αθώους; Ως πότε οι κλέφτες θα παριστάνουν τους ευεργέτες;
Πότε επιτέλους θα περάσουμε από το σουρωτήρι όλη τη γλοιώδη και περιττή μάζα που επιπλέει αγέρωχα στην επιφάνεια  της πολιτικής μας ζωής - και όχι μόνο αυτής ; "Σαβούρα" την αποκαλεί σοφά ο λαός μας. Να κατακρατηθεί λοιπόν η σαβούρα αυτού του τόσο ταλαιπωρημένου τόπου-ειδικά η πολιτική και δικαστική ανικανότητα σε ένα σουρωτήρι και να περάσει μόνο το καθαρό. Το υγιές και το ωφέλιμο με την δέουσα δομή. Τα κριτήρια πρέπει να είναι αυστηρά και ανελαστικά. Δεν γίνεται τόσο χοντροκομμένα σκουπίδια να περνάνε από τα φίλτρα του νόμου με επιτυχία και να συμπλέουν με το καθαρό ως ομογενοποιημένο μείγμα. Με την ανοχή της πολιτείας. Τι φίλτρα είναι αυτά; Ποιους εξυπηρετεί η ύπαρξη ξεχαρβαλωμένων φίλτρων που μπάζουν ; Ας σοβαρευτούμε και ας πετάξουμε ότι δεν εξυπηρετεί πια το κοινό καλό.
Και, επιτέλους, ήρθε η ώρα να κλείσουν και τα "παραθυράκια" των ελληνικών νόμων. Για κάθε νόμο υπάρχουν άλλα εκατό παραθυράκια ανοιχτά για να εξυπηρετούν όσους αποσκοπούν εν γένει στην παρανομία και χρησιμοποιούν τα παραθυράκια ως ορμητήριο. Φτάνει πια! Πουντιάσαμε με τόσα παράθυρα ανοιχτά! Πότε θα βρεθεί αυτός ο κάποιος  που θα παρακάμψει το πολιτικό κόστος και τις απειλές και θα αποπειραθεί να εξυγιάνει τη νοσούσα δικαιοσύνη; Ήρθε η ώρα να χτιστούν τα παράθυρα και να πάψουν κάποιοι  να βλέπουν άπλετο φως.  Γιατί στη φυλακή που τους αξίζει δε θα υπάρχουν παράθυρα για να αποδράσουν. Άσε που κατάφεραν να μας πείσουν να δεχτούμε την όλη κατάσταση ως νομοτελειακή! Ότι όπως γυρίζει η Γη σε τροχιά γύρω από τον ήλιο, έτσι  πρέπει να γυρίζει και η Ελλάδα σαν δορυφόρος που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη Χρέος. Έτσι -για να διατηρηθούν οι ισορροπίες του σύμπαντος τους...