Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

"Το πάρκο με τις παπαρούνες και η αισθητική στο Ποτάμι" - γράφει η Κατερίνα Παπανικολάου


Δεν είχα ξαναπάει σε πολιτική συνάντηση με επικεφαλής κόμματος σε παρκάκι στην παραλία... μέχρι χθες. Μέχρι που ο Σταύρος (Θεοδωράκης) έκανε το Ποτάμι να μοιάζει όχι το κόμμα της κοινής λογικής αλλά το κόμμα μιας καλής αισθητικής. Ναι γνωρίζω οξύμωρο να επιλέγει κανείς το κόμμα που θα τον εκπροσωπήσει με βάση την αισθητική, ενώ όπως ακούγεται ασταμάτητα "ο κόσμος έχει τα προβλήματά του". Κι εγώ σε αυτόν τον κόσμο ανήκω, με τα δικά μου προβλήματα που σχετίζονται με την κακοδιαχείριση και την κακή διακυβέρνηση, με το μη ανθρωπισμό και με την κοινωνική πτώση. 



Πώς λοιπόν η αισθητική ενός κόμματος σχετίζεται με τα "προβλήματα"; Προσωπικά βρίσκω την αισθητική, την καλή και
ισορροπημένη αισθητική, μέτρο κάθε πράξης, κάθε σκέψης και άρα και κάθε πολιτικής. Ένας άνθρωπος που εμφανίζεται απλά σε ένα πάρκο στη νέα παραλία της Θεσσαλονίκης για να μιλήσει με τους ανθρώπους της ομάδας του και με όσους άλλους θέλουν να τον ακούσουν χωρίς φανφάρες, χωρίς ταμπέλες, αφίσες και παντός άλλου είδους διαφημίσεις, χωρίς να παρεμβαίνει στο δημόσιο χώρο, έχει μέτρο, έχει και αισθητική. 

Όταν ένας πολιτικός σχηματισμός σκέφτεται την οικονομία των πόρων του και ταυτόχρονα αξιοποιεί το αστικό τοπίο με σεβασμό και αξιοπρέπεια τότε με πείθει ότι με τον αντίστοιχο σεβασμό και την αντίστοιχη οικονομία θα διακυβερνήσει, θα δώσει λύσεις και θα τις εφαρμόσει. Στα απλά βλέπεις το ποιόν των ανθρώπων, στα καθημερινά. Σε αυτά που αποφεύγει κάποιος και σε αυτά που επιλέγει. Και αυτό έχει μέσα του ένα αισθητικό κριτήριο. Το αισθητικό κριτήριο της ισορροπίας, του μέτρου και του ορίου. Αυτό λείπει για χρόνια από την εγχώριο κομματική/ πολιτική βιομηχανία: πρόσωπα που θα εκφράζουν την κοινή λογική, την ισορροπημένη σκέψη, τον ακριβοδίκαιο λόγο και την καλή αίσθηση της κατάστασης, το ένστικτο και τον έλλογο νου. 
Ο Σταύρος χθες στη Θεσσαλονίκη μου μετέδωσε μια εικόνα ισορροπίας, χωρίς βερμπαλισμούς, εξάρσεις και πολιτικάντικους θεατρινισμούς. Και ήταν μια πολύ όμορφη εικόνα να κάθομαι με αρκετούς συμπολίτες μου σε ένα πάρκο και μαζί να μιλάμε για την πολιτική, τη χώρα και την Ευρώπη.